BABAM RAHMETLİ AHMET TOMBUL’UN ANISINA Şiiri
BABAM RAHMETLİ AHMET TOMBUL’UN ANISINA
O sabah vakti,
Ezan sesi ile
Ruhunu teslim ederken
Yüce ALLAH'A,
Ilık rüzgârlara
Kanat takıp,
Uçup gittin
Dönülmez diyarlara.
Nice 11 Şubatlar
Geldi-geçti.
Nice
Elem, keder, gözyaşı
Kapımızı tıkladı.
Nice acılarla boğuştum.
Hiçbiri
Asla Seni unutturamadı.
Torunum Ahmet METE'yi
Şefkat, sevgiyle koklarken;
Benden önce
Ölen çocukların
Aklıma geldi.
Yaşam, seviler, renkler;
Senin yokluğunda
Anlamsız birer bilmecedirler...
(11 Şubat 1990 da kaybettiğimiz eşsiz insan,
Babamız Ahmet TOMBUL'a Saygı ile)
175 kez okundu.