Affet Babam Şiiri
Affet Babam
Babam...
Bu dünyadaki tek sığındığım liman
Çınar ağacım gölgem
Arkamı döndüğümde kollayabilen tek erkek
usandım,bittim,tükendim,çok yoruldum babam
Tek başına yaşadığım bu illet bitirdi
Darma dağın etti bütün benliğimi
Kızının içi kan ağlıyor,eriyor,tükeniyor günden güne
Hani başımı okşardın ya babam,hani ellerimi tutup gezdirirdin
Şimdi senden sonra aradığım o eller için beni affet babam
Senden sonra bir başkasını sevdiğim için beni affet
Senden sonra onu adam yerine koyduğum için affet beni
Yıktı dünyamı
Senden sonra sevmeye sevilmeye hasret bıraktı
Senin kıyamadığın kızını elin oğlu ağlatıyor babam
Sence anlıyormusun beni,görüyormusun kanayan yüreğimi
Biliyorum aslında farkındasın,Ama susuyorsun
Çünkü konuşsan hiç birşeyin değişmeyeceğini sende biliyorsun değil mi babam
Bu şiirde babasını kaybeden bir kızın hikayesi değil de daha öncesinde babasının yerine bir başkasını koyup ve bunun pişmanlığını yaşayan bir kızı anlatmaya çalıştım , sesli olarak dinlemek için
Şiir Teması (Konusu): baba
188 kez okundu.