Vakitler Hep Akşam Şiiri
Vakitler Hep Akşam
vakitler hep akşam güneş doğmuyor
ay görünmüyor her yer karanlık
sarıyor bütün beynimi elem keder
anlamsız bir hüzün anlamıyorum
anlamsız sanki her şey bütün dünya
boş boş bakıyorum gördüğüm her şeye
insanlara ağaçlara toprağa suya
düşünüyorum yürüyorum
kuşlar uçuyor arabalar geçiyor
insanlar geziyor sohbet ediyor
ben yürüyorum dalgınım düşünüyorum
nefes alıp veriyorum yüreğim yerinde kalbim çalışıyor
ama kafam işte o karışıyor
bilmiyorum anlamıyorum siğara yakıyorum
yine yürüyorum yine vakitler hep akşam
güneş doğmuyor ay görünmüyor her yer karanlık
yine sarıyor tüm beynimi elem keder
bilmediğim anlamsız hüzün
bilmiyorum bilemiyorum
anlamıyorum anlayamıyorum
kölecioğlu bilemiyor
vakitler hep akşam göremiyor
hep efkarlı gülemiyor
mutluluğu bulamıyor
Ahmet kölecioğlu 2004
34 kez okundu.