Yıkıldım Sevgilim şiiri, Ali Çetinkaya şiirleri

Yıkıldım Sevgilim Şiiri

Papatya falları küskün yokluğunda ayrılıklar var
Dört bir yanım hüzün yalnızlık halimden kim anlar
Ah nerede eski aşklar mahşere kadar o sevdalar
Yıkıldım sevgilim gittiğin günden beri içim yanar

Ne ilaç ne doktor derdime derman olmaz çaredir
Dinmek bilmez aşk acısı hançer'in izi yarası kanar
Gün olur belki vicdana gelince beni arayıp ta sorar
Yıkıldım sevgilim teselli veren dostlar hayra yorar

Bir ümit ver ki bana umutlar ile öylece yaşayayım
Nedensiz gidişine en azından bir anlam vereyim
Bırak ta kalbime açtığın yaraları kendim sarayım
Yıkıldım sevgilim bilsen sensiz gecelerin matem
sabahlarındayım...

Ali ÇETİNKAYA