Nisan Şiiri
Nereden başlarsam bilmiyorum ey sevgili
Kocaman bir aşkın hikâyesidir bendeki yarası
Bir nisan akşamında tanıyıp ta sevmiştim seni
Ölürcesine çekilen bir hasretin ibretliktir anısı
Nisan ayları geldiğinde sensiz kaldığımı hatırlarım
Hatıra resimlerimize bakar mektuplarını okurum
Bunca yıl yokluğunda kendimi avutupta dururum
Ben sevdim seni eller aldı bir değil bin kez öldüm
Sen gittin bense ardın sıra perperişan oldum
Gençliğimin baharında gülüm sensiz kalıp soldum
Sensiz koskoca ondört bahar geçti de kahroldum
Tanrım al beni yanına onsuz artık ben yoruldum
Ali ÇETİNKAYA
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiir Teması (Konusu): Ayrılık
Şiiri Paylaşın
372 kez okundu.
Nisan Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer Ali Çetinkaya Şiirleri:
- Diğer Yarım (47)
- KALPTE HÜZÜN (335)
- KALBİM SENI NASIL UNUTSUN (397)
- Yaralı (397)