HAYATIM şiiri, Ali Çetinkaya şiirleri

HAYATIM Şiiri

Bir gül gibi susuz kalıp kurudum
Rüzgarinda yel gibi savruldum
Hep hayalinle avundum durdum
Sensiz kaldım Hayatım

Ben bir mecnun misalih çöllerde
Sense bilinmeyen yerdesin ellerde
Bir avuç gözyaşi kaldi mazide
Bulamadım seni Hayatım

Ikimizde geçmişte hatalar yaptık
Mutlulukları ayrılıklarımı sattık
Hep hüzünlü acılları içimize attık
Mazi hesap sorar bize Hayatım

Güneş bir dogar bir batar
Hançer gibi sensizlik içimi yakar
Dudaklarım ismini heran sayıklar
Bu kalp senle atar Hayatım

Taş olsa çatlardı bu aşka sabrından
Sen olsan kesin ağlardın kahrından
Durmaz boynuna sarılırdın ardından
Gel artık ne olur dön Hayatım

Neredesin aşkım bir bulsam seni
Dindirsen artık içimdeki hasretini
Bırakmam artık bundan sonra seni
Gülümseyerek gel bana Hayatım

ALI ÇETİNKAYA