Dön Gel şiiri, Ali Çetinkaya şiirleri

Dön Gel Şiiri

Bir inat uğruna yakma ikimizi canım sevgilim
Dön gel yıpratma güzel hayatımızı iki gözüm
Aynaya baktım her yanım gözyaşları ve hüzün
Nerede aşkla bakan gözlerin yalan mı o sözlerin

Sana gitme kal dedim dinlemedin sözüm zalim
Ne olacak şimdi söyle sensiz Per perişan halim
Ayrılık hüznün koynunda aşksa mutluluktan yana
Nerede o beni seven kalbin dön gel artık beni anla

Mutluluğu tadacak iken sonbaharı hazan ayrılık ile yaşadım
Zemheri de soğuk bir kış yüreğinin kapısında yarım kaldım
Sana bir türlü yaranamadım belki de kalbine atanamadım
Dön gel dayanamam ben yokluğuna hala gidişine alışamadım

Gönlümün feryadına sözüm geçmiyor ki geçmez
Seni seven kalbim sana suskun buna dayanamaz
Mazinin anılarına sığınırım aklımdan hiç silinmez
Bende kaldı dön gel özlemin bitmez kimse bilmez

Seni aklımdan silmek içimden gelmez yok gücüm
SENİ SEVİYORUM "GÜLÜM"

Ali ÇETİNKAYA