Vatan Ana Devlet Baba Şiiri
Vatanım anacan ana,
Saçlarımı tararken vatanı öğrettin bana
Koştum Aynalı süpürge atımla
Damal bebeği oyuncağım
İlmek ilmek Edirne’den Ardahan’a
Çiçeklerin, nakışların oldu kundağım
Vatanım anacan ana,
Saygı dedem geldiğinde eğildi
Sımsıcacık ekmeğin gülümseyişi yüzüme değdi
Tarla bizim başak bizim emek bizimdi
Ne mutluydu alnının terini sildi
Gönül terazisinde tartıverdi
Dayanamadı sevincinden ağlayıverdi
Sevgiydi, vatandı, bayraktı
Meriç’ten Kura’ya kem bakışlar
Düşmandı dost değildi.
Devlet baba, babacığım,
Ocağım tüterken göğe yayılan dumanlar
İnsanlığa kutlu bir çağrıydı ezanlar
Oruç tutardı gözlerimiz
Karz-ı hasenle kaviydi kardeşliğimiz
Şimdi bir virüs gibi sardı içimizi faiz
“Kızım Fatıma da olsa keserim elini
Hırsızlık yaparsa” derdi peygamberimiz,
“Cani geziyor dipdiri.. Can vermede masum
Suç başkasınındır da niçin başkası mahkûm”
Derdi Mehmet Akif Şairimiz
Baba sen ne zaman keseceksin elini
Hadi durma göster adaletini
Devlet baba, babacığım,
Şu karlı dağları iyi tanırım onlar bizim
Irmaklar bizim türkülerimizi söylüyor
Sınırda vuruşup ölen yiğitler bizim
Göğümüzden arızalandı birliğimiz
Çocuklar bizden başka şeyler söylüyor
18/11/2018 Ankara
Yükselen Yağmur
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiir Teması (Konusu): İslam düşmanlarının, islamı ve insanlığı boğmaya çalışırken bizim geldiğimiz durumu bir nebzecik anlatmaya çalıştım.
Şiiri Paylaşın
144 kez okundu.