Saat Dokuz Şiiri

Saat Dokuz Şiiri

on iki buçuk
Saat dokuzu geçince
İlk kez ışığı açtım ve sandalyeme oturdum.
Oturuyorum, okumuyorum, konuşmuyorum.
Bu evde yalnızım
Kiminle konuşabilirim?
Işığı ilk açtığımda saat dokuzdan
Gençliğimin gölgesi, kokulu kapalı odaları hatırlatmak için beni takip ediyor
Çok bedensel zevkler, zevkler.
Bana bir şeyler göster
Artık bulunamayan sokaklar

Yıllardır her gece barlara binilir
Olmayan tiyatrolar ve kafeler.
Gençliğimin gölgesi de bana acının temelini gösterdi
Akrabalarımın acıları, ayrılıkları, akrabalarımın kederi.
Gitmiş ve yeri olmayanların hüznü
On iki buçuk, saatler ne kadar çabuk geçti
On iki buçuk, yıllar ne kadar çabuk geçti

Yayınlanma: 26.07.2021 02:38
Düzenleme: 26.07.2021 02:38

Vahid AGHAEİ Şiirleri

Şiiri Paylaşın

196 kez okundu.

Saat Dokuz Şiiri İçin Yorum Yaz...

Yorumu Kaydet

Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.