Henüz Ölmeden Şiiri
Kalemim vakitli vakitsiz yazarken kendisinden ,
Sana besteler yapacağım , bülbüllerin sesinden ..
Kağıtlara nakış nakış , işlerken senin adını..
Kollarında doldurmalı, şu ömrüm miâdını..
Nasıl anlatmalı gönlümde yaptığın ihtilâli,
Aratmadın , ne gündüz güneşi, ne gece Hilâl’i...
Gözlerinden derin derin dökülürken sırlar,
Biz gibisini göremeyecek! Ne yazık ki asırlar..
Gel de yamacıma göreyim, kokunlu rüzgarı estir..
Değil sen ! Seni gören göz bile mukaddestir...
Çünkü sen bir meleksin hemde İpek kanatlı,
Hayâl gibisin.. Hatta hayâlden bile tatlı..
Elimi tutup , yanağıma dokunduğun anda !
Anladım ; Ölümsüzlük , vardı dudağında...
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiiri Paylaşın
131 kez okundu.