Papatyanın Mevsimi Şiiri
Papatya falına bakacak zamanlar geçti,
Yağmur yağınca toprak kokmuyor.
Artık tükendim ben, gençliğim gitti,
Elim tutulunca kalbim durmuyor.
Damarlarımdaki kan dondu sanırım,
Deli gibi akıp birden coşmuyor.
Giysilerim gibi mat, karamsarım,
Yüzüm aynalardan bıktı, bakmıyor.
Sesim öyle çok çıkmıyor eskisi gibi,
Geleceğe ait düşlerim bitti.
"Ben onsuz ölürüm, yaşayamam ki",
Diye düşündüğüm dünler dönmüyor
Necla MARAŞLI
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiiri Paylaşın
181 kez okundu.
Papatyanın Mevsimi Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer Necla MARAŞLI Şiirleri:
- Zıpkının Değdiği An (154)
- Oysa Biz Maviyi Severdik (177)
- Uzaklarda Bir Adam (214)
- Sen Bana Karışmışsın Ben Sana... (155)