Uçanalı Zülfikar Beye Ağıt şiiri, Necati CUMALI şiirleri

Uçanalı Zülfikar Beye Ağıt Şiiri

Sağlığında yüzüne gülenler
Sofrasında ekmeğini yiyenler
Uykusunda pusu kurdular
Zülfikar Beyi vurdular

Zülfikar Beyi vuran Uçanalı İsmail
Cellat olmasına cellat, çingene değil

Zülfikar Bey mertti yiğitti
Fakir ağlatmadı, mazlum ezmedi
Hile nedir, kuşku nedir bilmezdi
Korkusuz uyudu, korkusuz gezdi

Var git İsmail var git, namert kişisin
Hem sen düşün, hem de sana yol gösteren düşünsün.

Varmayın üstüme yeter, beni söyletmeyin
Ben bilirim dost kim, düşman kim
Bilirim kim sinsi adımlarla peşimizde gezer de
Göz göze gelince başını eğer

Nolaydın Zülfikar Bey nolaydın
İsmaile güvenmeyip teslim olaydın

Bu dağlar Uçana dağlarıdır
Manastır'dan Florina'ya kadar uzanır
Uçana dağlarında akan sular, uçan kuşlar
Zülfikar Bey diye ağlaşır
Gayri İsmail netse neylese
İçine korku düşmüştür, yüzü karadır
Uçana dağlarına gözü pek, yüreği pek
Zülfikar Bey gibi adam yaraşır

* Zülfikar Bey, Birinci Dünya Savaşı'nda Batı Trakya'yı işgal eden düşman kuvvetlerine karşı dağa çıkmış; savaşın sona ereceği günlerde bir gece evinde konakladığı eski kahyası Uçanalı İsmail tarafından uykusunda mavzerle öldürülmüştür.

Necati CUMALI