Asrım zalim şiiri, Hamdi Oruç şiirleri

Asrım zalim Şiiri

Asrım zalim

Ey nebi asrım zalim...evet...Asrım zalim...

Asrım zalim

Sensizliğimde ey nebi ayrık otu büyüttü toprağım...
Asrım zalim...
Asrım sensiz...

Asrım zalim
Kim avutur gönlümü
Artık Mısırda zeliha da yok
Karanlığa düşerken

Kapısına döneceğim bir Yakup yok...
Kuyulardan çıksa
Kim yıldızlandırır ömrümü

Asrım zalim kış
Gönlüm üşür...
Hep üşür...

Rüzğarlar hep eser asrım eylül...
Gönlüm üşüyen bir iğde ağacı bahçemde
Asrım eylül

Kandil ışığına bile muhtaçlık bu asırda...
Kimi tok kimi aç...gönülde hep açlık bu asırda
Annem midesi açtı ağladı
Ben gönlüm açtı ağladım
Asrım zalim
Ağlamak kader

Asrım zalim...

Bu nasıl bir asır
Karanlık bırakmıyor peşimi...
Zehir etti aşımı
Dertli etti başımı
Akıttı göz yaşımı
Gün oldu patlattı kaşımı
Bir dereydim engelledi akışımı
Güle çiçeğe...

Asrım zalim...

Asrım bilmem arı mısın
Ama hiç bal tatmadım
Çöl müsün hiç baharını görmedim
Bir gecesin sabahın görmedim

Asrım zalimsin...

Gece Allahına deli...
Ben karanlık vadide ışıklı ev

Göklere baksam mavilik yok
Ah Karunun nesli
Ben bir Musa bekliyorum
Elinde asa... bekliyorum

Asrım koca bir çöl hiç çiçek yok...
Ben savaşan bir asker silahım kuru kamış

Kılıç çaldım nefsime
Derdimi anlatayım kime
Yarama ilaç yok ki, gitsem hekime
Asrım yük ekledi ağır yüküme...
Asrım zalim

Yağmur yağar mevsim nisandır
Gönlüm ıslanmayı seven çocuk

Balım yoktu soframda
Arım yoktu bahçemde
Sevabım yok bohçamda...
Asrım zalim

Dilsiz yaşadım
Asrım zalim

Seccadeler çağırır vakit gecedir
Alnım çorak tarla...gözüm yorgun

Denizin mavisine baktım
Denizde yandım
Göğün mavisine baktım
Mavinin gözünde yaş...
Asrım zalim
Dilim dualı...

Asrım Karun'a köle etme beni...
Asrım zalimsin

Sonsuza giden yolları kapamış...
zalimdir asrım
Ezan susmasın...
Asrım zalim
Ebucehle köle etti beni...

Dereler berrak akar mevsim bahar
Ellerim duaya aşık

Sensizliğimde ey nebi ayrık otu büyüttü toprağım...

Beni sensiz görüp üstüme geldi bu karanlık...
Asrım zalim

Allahım
Asrım zalim
Yıllar yılı
Yetimiydim Veyselde ki aşkın...
Gönlümün gıdasıdır ezan...
Ezan susmasın...

Uyku tutmaz gözlerim yatağım çöldür...
Üveysi gibi görmeden sevdim gülü ben
Seccadem Nuh gemisi

Nuha gülenler güldü bana da...
Otuz yıl kırk yıl sürdü tufanım...
Gül bahçelerinde esen rüzğar...
Gönlümün gül olduğunu da bilse..
Asrım eylüldür...

Elim yüzüm kirli...çocukluğum bile beyaz değil
Gönlüm haykır bu asrın eylül olduğunu
Bilmeyen yok senin gül olduğunu...

Sensizliğimde ey nebi ayrık otu büyüttü toprağım...