Gönül yarasını açtı Mekkeye şiiri

Gönül yarasını açtı Mekkeye Şiiri

Gönül yarasını açtı Mekkeye

Hastane hastane gezdirdim gönlümü
Gönül yarasını açtı Mekkeye

Asrım yar olmasa da
Seccadeye kök atmış gönlüm...
Bir ömürde bin kere
Gönlüm eylüllere kaldı,solmadı o çiçeğim...

Seherlerde uyanır altın asrı arar gönlüm
Mekke güneşi o çiçeğin .Mekkeyi sorar gönlüm
Ne bir gönül küstürür ne bir gönül kırar gönlüm
Bir hasretin hastası şu gönlüm

Bir hastasın gönlüm umutsuz...
Gönül yaranı aç Mekkeye
Seherlerde

Seherlerde Yunusun ışığıyla beslendi gönlüm
Altıncağa güneşine seslendi gönlüm
Asrım karanlıksın ah
Mekkeyi sevmeyen karanlıksın
Lanet olsun karanlığa...

Ezanlar okunurken
Gönül yarasını açar Mekkeye
Çıkarım kuyumdan karanlığımdan
Hep okunsun ezanlar

Her gül camide bulduğum ışık bir yıldız kadar
Karanlık dağılıyor bu bahçede
Mekkede
Olgun başak gibi eğik boynum
Mekkede
Gönlüm hep Mekkede