Gönlümüze Yar Değil Bu Şehir. şiiri

Gönlümüze Yar Değil Bu Şehir. Şiiri

Gönlümüze Yar Değil Bu Şehir.

Taif taşlar gülü...
Gönlümüze yar değil bu şehir ve bu asır...

Mısıra gitmem Zeliha yoksa
Gönlümüze yar değil bu şehir.
Gönlümüze yar değil bu dünya...
Nereye baksam ayrılık...
Nereye baksam zindan...

Taif taşlar gülü..
Mısıra gitmem Zeliha yoksa
Senden gidiyorum şehir...
Gel gidelim ağaç dost
Gönlümüze yar değil bu şehir.

Mısıra gitmem Zeliha yoksa
Gül taşlar elleri
Bu şehir de Taiftir
Taşlıyor gönlümü
Gel gidelim dostum ol ağaç
Bu şehir sana ve bana yar değil

Mısıra gitme Zeliha yoksa
Kurtul ağaç tek ormanlar yar sana
Bu şehir de Taiftir
Bu şehir de mısır zindanlı
Ağaç dost derelere git artık
Bitsin gurbetin...

Senin gibi gurbette şu ağaçlar...
Ağaçlar kader arkadaşın ağaçları sev gönlüm
Sevgisi büyük gönlüm
Evren kadar sevgin gönlüm

Bu gurbetten git ağaç...
Ey ağaç
Sende arar manayı dal dal dala konan kelebek
Gölgende uyuyan bebek
Ağaç, şefkat güneşisin kuşlara
Yeşil bayrak yaprakların vatana
Okunsun gönülce üstündeki yazıların
Dalların duadaki el gibi

Nereye baksam ayrılık...
Bu gurbetten git ağaç...
Ağaç dostsun yeşil meralara
Ağaç gönlünde ayrılık acısı var senin de

Nereye baksam ayrılık...
Bu şehir ağaçlara da gurbet
Ağaçları neden sevdi gönlüm
Ve sevdi kelebek
Şu ağaç ayrı düşmüş dağından
Bak ağaçlar şefkat güneşi
Bu gül vatanda sevdalara

Bu şehirden git ağaç
Ağaç dostsun insana
Ağaç sende büyüyen şefkat yeşil yeşil
Yoksul eller alırlar dikenli baltayı
Bu şehir bedirdir..
O an devrilen diri bir gönüldür
Gönlüm gibi sevdalısın ağaç

Nereye baksam ayrılık...
Vakti geldi
Bu şehirden gidelim ağaç
Dalını budağını kestiler...
Ve dalımı budağımı kestiler...