Adın her saatime çivilensin şiiri

Adın her saatime çivilensin Şiiri

Adın her saatime çivilensin

Gitme gişin öldürür beni...
Adın her saatime çivilenir...

Gittiğin gün aklım gider...

Kahve nedir...
Kahve kahve değildir...
Gözlerinin içine bakarak içilmemişse
Gözlerine bakarak içilen kahvede tat
Her şeye sevgiyle bakan gözlerine...

Mutlu değilim sen olmayınca
Baharım sensin
Denizim sensin
Yeşilim sensin

Gittiğin gün
Aklım gitti...
Ender bulunursun bu alemde...
Güller yakışan ellerin var...
Adın her saatime çivilensin

Çarptın beni ey gül kadın
Güldün çarpıldım
Güldün çarpıldım

Adın her saatime çivilensin
Şerbetle dolsun ömür testim

Gül adın
Adın her saatime çivilensin
Gül kadın
Gül kadın
Ak güvercin gibi kollarına atılsam
Beyazlığa dalsam
Cennetinde ölsem
Gülüşlerin uçuşur maviliğe

Çarptın beni bir-sen
Adı her saatime çivilenen kadınsın bir -sen
Şükürdür her an
Kadın değil payıma gül düşmüş

Ey gözü dünyaya aç kişi senin olsun pullu kadın
Düşmüş payıma gül kadın...güllü kadın
Aynı rahledeyim Mecnunla zor imtihanım

Ey kırk yıl
Adı her saatime çivilenen kadın
O sarı saçları sarı kehribarlara değişmem
Adın her saatime çivilensin
Gül kadın
Senin uğruna allı güllü kadın
Öper alnıma koyarım ateşi

Düşmüş payıma gönlü çömert
Ak elli kadın
Düşmüş payıma gönlü çömert
Hak dilli kadın
Hira gönüllü kadın...
Şükürdür her an

Neredesin şimdi
Ben bir inci yitirmedim yar yitirdim
Mecnun gibi düşülür çöllere leylasın
Bende açtığın derin yaralar var
Adını sevdiğim tadını sevdiğim nazlı kadın yar kadın

Dünyada olmadı bize vuslat
Sakla içindeki fırtınayı en nurlu bahar için
Cennette olacak vuslat için
Cennette arayacağım seni
Gül kokuyor dışın -için...

Cennet yolunda ölmek isterim
Kara lekeyi ilk gönülden silmek isterim
Cennette olacak vuslat için