Korkma Can Sevgimden Şiiri
korkma CAN sevgimden
taş kesilmiş kalplerden değilim
masum yalanlarda yok bende
işte buyüzden hep yanlızım ya
kaç fidana can verdi toprağım
kaç tohum ekildi diplerine
yağmurlarımla niceleri sulandı
herkes bir parça aldı gitti işte
köhne bir ağaç kavuğu kaldım
kurumuş büzüşmüş dallarım artık
ben hasret arık kaldım havaya suya
gülüşler hep aynımı dünyada
bu kalbimin parmaklıklarıda eskidi
kayboluyorum kalabalıklarda
hangi köşeyi dönsem ıssız kalıyor
halbuki daha çok içimde sevgi
parçalarcasına yüreğimi sunuyorum
ve hep dilenci kılığına bürünüyor
görülmeyen güzelliklerin arkası
yüzüme her vurduğunda yanıyorum
koklamayı özledim işte
kana kana su içmeyi özledim
kaybolan yıllar nasılsa gelmeyecek
yaşadığım her anı özledim işte
acı vermiş olsalarda bana
alıştı yüreğim yalanlara nasılsa
yalan olmayan ne varsa diliyorum
o birbirine sımsıkı bağlanan
sevgiye saygı duyan insanlara
evet işte tam zamanı
bir müzik olmalı ince ince çalmalı
akmalı okunanlar ruhuna
istemeli o sevgiyi artık
nasılsa nasıl işte ne fark eder
değilmi önemli olan yaşamak
çoğu görmeden yetinmek olurmu
azı görmeden insan insan olurmu
korkma CAN sevgimden
sevgisiz hayat olurmu
Habib Göktuna
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiiri Paylaşın
173 kez okundu.