Ellerin Değdiği Şiiri
Kan, ter içinde gül.
Yanan bir tele bağlı
gönül.
Suyu içiyor.
Çocuğun kanı.
Toprak yasta.
Gönül tastan düşüyor.
Kanım gül oluyor.
Gül düşüyor yakamdan.
Gülde ekmek.
Çanakta el.
Tasta fil ağzı.
Küçük bir çanağa yazılmış.
Çocuğum hakla.
Kanını süzüyor Anadolu'da.
Bozkırın ortasında.
Dikili bir taş.
Ellerin değdiği.
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiiri Paylaşın
171 kez okundu.
Ellerin Değdiği Şiiri İçin Yorum Yaz...
Bu şiir hakkında henüz yorum yazılmamış.
İlk yorumu üstteki formu kullanarak yazabilirsiniz.
Benzer Bülent TÜSEN Şiirleri:
- Menekşe Kokulular (154)
- Aklını Öpüyorlar Çocukların (181)
- Kuzuların Sesinde Akar (175)
- Çocuk Ceketli Yüreğim (168)