Arguvansızım - II şiiri | Bülent ÖNTAŞ şiirleri

Arguvansızım - II Şiiri

Yolum geçiyor Arguvandan
iz üzerindeyim
yolum geçiyor sevdadan,iki göz üzerindeyim

bir yanım Arguvan bir yanım canan

sevdiğim
bana bir Arguvan türküsü söyle
gözlerine bakayım ağlamaklı
dokunsun ezgisi yüreğime çok uzaktan

gün olur elim değer sazın teline
gün olur ayrı düşerim Arguvan'dan gurbet eline

şimdi kim sarılacak sevda yorgunu kalbimin üzerine

uzaklığın dokunuyor yüreğime
Arguvan gibi

ey benim hasret kokan ince sızım
güzel gözlü sevdasızım
Arguvan'sızım

şehirlerde daralıyorum
kimi günlerde
yalnızım
ne zaman yolum düşerse bir köy düğününe
azıcık geçiyor sızım
dostların arasında geçiyor yalnızlığım

Kocamustafapaşa'da bir çay ocağındayım
üç ayaklı küçük bir tabureden yazıyorum sana
dokunsan düşeceğim
bir ayağım çukurda değil hala
bir memleket sevdası taşıyor beni sana
ey benim onulmaz sevdam
içimde yaşatıyorum seni Arguvan gibi

umudun adı gençler geçiyor gözümün önünden
memleket sevdası taşıyan
türküler söylüyorlar
Arguvan'dan

sevdik
memleket türküleri söyledik birlikte
yüreğimizde insan

şimdi kalabalıklar içinde
uykusuzum
bir haziran gecesinde dışarıda yağmur
içeride susuzum
yokluğunda
Haydar Haydar Arguvan'sızım

06.11.2022