TELAŞ şiiri, Boğaç Yüzgül şiirleri

TELAŞ Şiiri

Bir köşeye sinmiş sensizliği sindirilmiş hisettirme telaşıdır aslında ruhumun aradığı,
Bir kadeh, bir kadeh daha derken; yarıya inmiş onca şişeye bindirilmiş tonlarca yük;
Boşlukta, hiçbir boşluğun boşluğunu doldurmyacağı gibi büyük
ve maalesef gerçek bir hüyük kadar eski hikayelerle desteklenmiş
ve hiç kalmamış kadar yalnız kalmış yalnızlığımın arka kapağında saklı asıl yasaklı cümleler;
İtalik yansıtılmış kaderlerde sürüklendi; körüklendi sandığımız ateşin korları,
Skorlrı hep berabere bitsin uğraşındaki aşklar, hükmen kazananların olmasaydı
ve aklımıza
ve fikrimize
ve zihnimize
ve gönlümüze
ve ömrümüze kazınanların hükmünü yok saymanın kolayını
ve hiç çıkmamış olayını yaşamadığımız yaşantıların esiriydik
ve hayat matematiğinin bildiğin bayağı kesiriydik, paynı
ve paydasını paylaşamadığmız paylama bozuntusu kavgalarımız;
Na hak yere ekilen nifak tohumları yeşermeseydi, yeşerecekmiydik sanki bilmek zor
Zor çözülür bir ilmek takılı boğazıma,
Ama bildiğim tek şey
ve sensizken gülmek
ve her gün bir daha bir daha sensizken ölmek
ve sensizliği silmek
ve sensiz üzüntülere bile üzülmek zor...