Mihenk Şiiri
Toprak Yürürken kalbime
Ben o yanımı infak bildim
Serptim rüzgarın bağrına vaktimi
susmasını seçtim
Hangi şehir gözlerine vurdu bilemedim
Kipriklerimi
Beyaza kondu saçlarım
Taşan her sükutu tavladı
Taş tekerleğin mihengi
Yakınlara vurdu tüm sıratlar
Hazırdı gökyüzü kapısını açmaya bana
ve ben
Yalnız elini çabuk tut
İniltisini topladım yıldızlardan
Hantal değildi yağmur
Sadece yorulmuştu bakışlarım
Hamlığa yormak,duraksamak yaķışık almazdı.
Tercihlere tenezzül etmedim
Sakındım
Korudum
Nihayet duruldum,
Bahşedilen istikamete teslim ettim vaktimi
Bunu kim telin ettiyse umursamadım
Çünkü mahrumuydu hayatının
Ve ayırt ediliyordu bilen ve bilmeyen
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiir Teması (Konusu): Düşünce
Şiiri Paylaşın
195 kez okundu.