Özlem Şiiri
Aralık taşlarında gölcükler oluşmuş
Bakımsız arnavut kaldırımlı
Dar sokaklarının iki yanına dizilmiş
Ahşap cumbalı sıra evleriyle
O eski İstanbul semtindeyim yine
Karşı evde,her akşam ayni vakitlerde
Radyodan yayılan yanık sesli türkücünün
Sesiyle hüzünlenmiş
Yeşil ördek gibi dalmışsın göllere
Ne olduğu belirsiz
Belki de hiç gelmeyecek
Uzaklardaki umut dolu günlere özlemli
Kara gözlü,esmer, kısa çoraplı
Bakkala giderken lastik terlikli,
Kenarın dilberi..
Taşındık oralardan
Yıllar geldi,yıllar geçti
Ben..o zaman neysem gene öyleyim
Pek değişmedim.
Bazen uğruyorum o sokaklara
Genelde hüzünlü zamanlarımda
Özlemle arıyorum geçmişin
ahşap pervazları daha da yıkık pencerelerinde
o günleri,
yine ayni umut ve özlemle
sokağı seyre dalan kara gözlerinde
yeni sen'lerin..
Yayınlanma:
Düzenleme:
Şiir Teması (Konusu): Nostalji
Şiiri Paylaşın
188 kez okundu.